مقایسه تاثیر ساکشن لوله تراشه به دو روش باز و بسته بر شاخص های همودینامیک بیماران بعد از عمل جراحی بای پس عروق کرونر تحت تهویه مکانیکی

چکیده اهداف: ساکشن راه های هوایی، در بیماران پس از جراحی بای پس عروق کرونر و تحت تهویه مکانیکی، برای پاک کردن ترشحات راه هوایی می تواند به یکی از روش های باز یا بسته صورت گیرد. هدف این پژوهش، مقایسه تاثیر ساکشن لوله تراشه به دو روش باز و بسته بر شاخص های همودینامیک بیماران بعد از عمل بای پس عروق کرونر تحت تهویه مکانیکی بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک کارآزمایی بالینی یک سوکور است که در سال 1392 در بخش مراقبت های ویژه جراحی قلب باز بیمارستان امام رضا(ع) مشهد روی 130 بیمار بعد از عمل جراحی بای پس عروق کرونر تحت تهویه مکانیکی که ویژگی های ورود به مطالعه را داشتند، انجام شد. نمونه ها با روش دو مرحله ای، پس از انتخاب دردسترس به صورت تصادفی، به دو گروه ساکشن بسته و باز تقسیم شدند. فشار متوسط خون شریانی و الگو و تعداد ضربان قلب، قبل از ساکشن، بلافاصله و هر یک دقیقه تا 5 دقیقه پس از ساکشن در دو گروه، اندازه گیری و مقایسه شد. برای تحلیل داده ها از آزمون های آماری anova، tزوجی و tمستقل در محیط نرم افزار spss 16 استفاده شد. یافته ها: میانگین تعداد ضربان قلب و فشار متوسط خون شریانی در دو گروه، اختلاف معنی داری نداشت. همچنین تغییری از لحاظ الگوی ضربان قلب یا ریتم قلبی در دو روش ساکشن باز و بسته مشاهده نشد. نتیجه گیری: تغییرات فشار متوسط خون شریانی و تعداد ضربان قلب و ریتم قلبی در بیماران جراحی پیوند عروق کرونر تحت ساکشن باز و بسته لوله تراشه یکسان است و نمی توان یکی از روش ها را ارجح دانست.